Παρασκευή 26 Απριλίου 2024
Το άλλο πρόσωπο της «Αθηναϊκής Ριβιέρας
Ψήφισμα 20ου Συνεδρίου ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για το Ν/Σ του ΥΠΕΝ
Ψήφισμα 20ου Συνεδρίου για το Ν/Σ του ΥΠΕΝ
Σχετικά με το ν/σ «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας δασών, γ) της αστικής ανθεκτικότητας και πολιτικής, δ) της καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης, ε) της ενεργειακής ασφάλειας» και ειδικά για το Δ) καταπολέμηση της αυθαίρετης δόμησης
Οι διατάξεις του παρόντος ν/σ είναι η επιτομή της άνισης διαχείρισης του Ανθρωπίνου Δυναμικού των δημοσίων – δημοτικών υπαλλήλων με τους μετακλητούς και τους ιδιώτες που τους παραχωρήθηκε η αντισυνταγματική αρμοδιότητα ελέγχου του δομημένου περιβάλλοντος. Το ν/σ καταργεί κατ’ ουσίαν και κατ’ άρθρο 77, τα Τμήματα Ελέγχου Κατασκευών των ΥΔΟΜ – Παρατηρητήρια Δόμησης (Τοπικά και Περιφερειακά) που ουδέποτε υλοποιήθηκαν, αφού οι αρμοδιότητες που ασκούσαν για την καταγραφή κι επιβολή προστίμων αυθαιρέτων κατασκευών περνάει εξ’ ολοκλήρου στη Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του ΥΠΕΝ.
Συστήνεται Γραφείο Ειδικού Επιθεωρητή Ελέγχου και Καταστολής της Αυθαίρετης Δόμησης και με φωτογραφική διάταξη η θέση αυτή καταλαμβάνεται από μετακλητό – συνταξιούχο από το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος κι ο οποίος θα έχει και το γενικό «πρόσταγμα» συγκρότησης επιτροπών και κλιμακίων ελέγχων αυθαίρετης δόμησης. Αναρωτιόμαστε, ποια να είναι αυτά τα άτομα «εγνωσμένου κύρους» όταν όλο το αντικείμενο ελέγχου ήταν χρεωμένο στον Δημόσιο Τομέα; «Ξεχνά» τεχνηέντως, ο συντάκτης πως υπάρχουν συνάδελφοι με τεράστια γνώση και εμπειρία στα ΤΕΚ των ΥΔΟΜ και δεν προβλέπει ούτε καν ενδεχόμενη μετακίνησή τους στο νέο φορέα;
Πλέον, η καταγγελία για έλεγχο ενδεχόμενης αυθαίρετης κατασκευής θα κοστίζει 150€ και θα δημιουργηθεί νέο μητρώο καταγγελιών, που αλλού; στο ΤΕΕ. Το παράβολο των 150€ είναι ιδιαίτερα υψηλό, οδηγώντας την πλειοψηφία των πολιτών που αναφέρουν παράνομες εργασίες στο είτε να μην έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν καταγγελία (οδηγώντας σε πλήρη έλλειψη κοινωνικού ελέγχου) ή να αναγκάζονται να υποβάλλουν καταγγελίες σε υπηρεσίες που θα είναι υποχρεωμένες να τις δέχονται, λ.χ. στα αστυνομικά τμήματα, στη διεύθυνση υγιεινής και στα δικαστήρια, οδηγώντας σε αύξηση του όγ- 2 κου εργασίας των υπηρεσιών αυτών, για τις οποίες (ειδικά τα δικαστήρια) υποτίθεται καταβάλλεται προσπάθεια να μειωθεί ο όγκος που διαχειρίζονται. Γνωρίζει λοιπόν ο συντάκτης του νομοσχεδίου ότι δεν χρειάζεται κανένα παράβολο από τον πολίτη και καμία καταγγελία στο Ενιαίο Ηλεκτρονικό Σύστημα Καταγγελιών που θεσπίζει, καθώς αυτός έχει το δικαίωμα να απευθυνθεί στην Εισαγγελία ατελώς και ο Εισαγγελέας να διατάξει την διενέργεια αυτοψίας για εντοπισμό αυθαιρέτου; Ή θα διαβιβάζεται από τους δήμους;
Ο Επιθεωρητής λοιπόν, θα «προτεροποιεί» τις καταγγελίες με κριτήρια που ουδόλως μπορούν να χαρακτηριστούν ως αντικειμενικά και με εντολή του θα συστήνεται κλιμάκιο ελέγχου από ιδιώτες, υπαλλήλους του Υπουργείου χωρίς την απαιτούμενη διευκρίνηση ότι θα είναι μηχανικοί και από το Μητρώο Ελεγκτών Δόμησης. Αφού θα προβαίνει σε έλεγχο το κλιμάκιο και με βοήθεια drone! μάλιστα, θα καταγράφει τις αυθαίρετες κατασκευές σε έκθεση αυτοψίας ανώνυμα! Δηλαδή, για ακόμα μία φορά (συμβαίνει ήδη κατά κόρον στην έκδοση οικοδομικών αδειών), θα εκδίδεται Διοικητική Πράξη που η Διοίκηση ουδέποτε κατ’ ουσίαν έλεγξε και εξέδωσε, κατά παράβαση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΗ; εφόσον οι μετακλητοί κι οι ιδιώτες διατηρούν την ανωνυμία τους ή θα υπογράφεται από τους ελάχιστους δημοσίους υπαλλήλους της Γενικής Γραμματείας του ΥΠΕΝ; οι οποίοι θα φέρουν την ευθύνη της έκθεσης αυτοψίας;
Επισημαίνουμε όμως, πως οι έννομες συνέπειες του αυθαίρετου χαρακτήρα ενός κτίσματος, δεν επέρχονται, αν δεν προηγηθεί Έκθεση Αυτοψίας, η οποία συνιστά διαπιστωτική ατομική διοικητική πράξη, καθώς και η διοικητική πράξη προέρχεται από διοικητικό όργανο ή από διοικητική αρχή και ένας ιδιώτης δεν μπορεί να εκδώσει διοικητική πράξη. Στις νομικά ανυπόστατες πράξεις εντάσσονται οι πράξεις που εκδίδονται καθ’ υπέρβαση καθηκόντων καθώς και όσες εκδίδονται από αναρμόδιο όργανο, παρόλο που κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη στις υπαγωγές αυθαιρέτων και στην έκδοση οικοδομικών αδειών. Για ενδεχόμενη προσφυγή κατά της έκθεσης αυτοψίας, η ύπαρξη παράβολου το οποίο θα κυμαίνεται από 500€ και άνω, αναλόγως την καταγεγραμμένη αυθαίρετη επιφάνεια, επίσης δημιουργεί οικονομικές ανισότητες και δεν προσδιορίζεται η διαδικασία σε περιπτώσεις πολεοδομικών παραβάσεων ή κατασκευών που δεν συνιστούν χώρο. Η προσφυγή δε, γίνεται στο ΚΕΣΥΠΟΘΑ κι ο συντάκτης του ν/σ δεν αποσαφηνίζει το μέλλον των εκκρεμών υποθέσεων στα ΣΥΠΟΘΑ Α και Β.
Πλέον αυτών, ο Επιθεωρητής και τα «ανώνυμα» κλιμάκια ελέγχου θα απολαμβάνουν και το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ, καθώς και θα καλύπτονται για ενδεχόμενη δίωξη εναντίον τους από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή και με δικηγόρο της επιλογής τους που θα αποζημιώνεται με το 3πλάσιο του γραμμάτιου των δικηγόρων. Επίσης, θα απολαμβάνουν αστυνομικής προστασίας κατά τη διάρκεια της αυτοψίας τους! 3 Τονίζουμε πως στο ν/σ δεν υπάρχει μνεία για τις χιλιάδες υποθέσεις αυθαιρέτων που εκκρεμούν στις κατά τόπους ΥΔΟΜ και βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ελέγχου όπως πχ, έχει γίνει αίτηση και εκκρεμεί αυτοψία για σύνταξη Έκθεσης Αυτοψίας / έχει συνταχθεί Έκθεση Αυτοψίας από την ΥΔΟΜ και ο πολίτης έχει καταθέσει ένσταση και εκκρεμεί στο αρμόδιο ΣΥΠΟΘΑ / Έχουν βεβαιωθεί πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης από την αρμόδια ΥΔΟΜ και εκκρεμεί προσφυγή του πολίτη σε διοικητικό δικαστήριο κατά της Έκθεσης Αυτοψίας ή κατά της βεβαίωσης προστίμων κλπ. Επιπροσθέτως, δεν γίνεται μνεία για τις χιλιάδες υποθέσεις αυθαιρέτων κατασκευών παρελθόντων ετών τα οποία δεν έχουν ενταχθεί σε κάποιον από τους νόμους 4178/13, 4495/17 κλπ, στις οποίες η αρμόδια ΥΔΟΜ επιβάλλει ετήσια πρόστιμα διατήρησης.
Θα συνεχίσει να επιβάλλει πρόστιμα διατήρησης η ΥΔΟΜ ενώ σύμφωνα με το παρόν σχέδιο νόμου «…μεταφέρεται, στο σύνολό της, η αρμοδιότητα του ελέγχου και η παρακολούθηση εφαρμογής του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας από την αυθαίρετη δόμηση» ;
Ενώ η έννοια της πλήρους κατεδάφισης των «νέων αυθαιρέτων» είναι ορθή, η άνευ ορίων αποδοχή της προτεραιοποίησης αυτών των κατασκευών, ανεξαρτήτως περιπτώσεων είναι προς αμφισβήτηση. Επίσης αμφισβητείται η διαδικασία «κατεδάφισης». Δηλαδή, εσωτερικές διαρρυθμίσεις, πως θα «κατεδαφιστούν» και μάλιστα κατά προτεραιότητα έναντι ενός αυθαιρέτου κτίσματος σε δημόσιο κτήμα το οποίο έτυχε να καταγραφεί το 2020; Θεωρούμε επίσης πως γίνεται άδικη διαχείριση στην κατανομή των προστίμων. Ενώ μέχρι σήμερα αυτά ήταν έσοδα των δήμων με το παρόν ν/σ θα πηγαίνουν εξολοκλήρου στο Πράσινο Ταμείο και στο ΥΠΥΜΕ για τις κατεδαφίσεις. Θα μπορούσε ένα μέρος αυτών να παραμείνει στους δήμους. Αξίζει να σημειωθεί πως εάν ο νομοθέτης είχε και την ελάχιστη έννοια για το μέλλον της αυθαίρετης δόμησης, θα προχωρούσε ΑΜΕΣΑ σε δειγματοληπτικούς ελέγχους των υπαγωγών αυθαιρέτων και των οικοδομικών αδειών από τις ΥΔΟΜ, αφού πρώτα θα τις στελέχωνε επαρκώς επί της ουσίας κι όχι με τα τερτίπια της εγκ. 402, με μόνιμους υπαλλήλους που θα εξέταζαν μεταξύ άλλων εάν υφίσταται έλεγχος στατικής επάρκειας. Τρομάζουμε ως δημόσιοι – δημοτικοί υπάλληλοι και πολίτες αυτής της χώρας, τι μπορεί να συμβεί σε ενδεχόμενη σεισμική δόνηση για τα χιλιάδες αυθαίρετα που «νομιμοποιήθηκαν» με υπαγωγές και τις χιλιάδες οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν ΧΩΡΙΣ κανέναν έλεγχο από τις ΥΔΟΜ!
Δυστυχώς πρόσφατα είχαμε το παράδειγμα κατάρρευσης τοιχοποιίας και μέρους κτιρίου στον Πειραιά, με θύμα αστυνομικό – εργάτη στο οποίο εκτελούσαν εργασίες με βεβαίωση του αρ. 30, (δηλαδή με υποβολή μιας τεχνικής έκθεσης που απλά την έβγαλε ΜΟΝΟΣ του ο ιδιώτης χωρίς έλεγχο από ΥΔΟΜ). 4 Γίνεται λοιπόν προφανές, πως οι δημόσιοι - δημοτικοί υπάλληλοι μηχανικοί, που όλα αυτά τα χρόνια ανήκουν στην καθημερινότητά τους οι διώξεις, οι προπηλακισμοί εντός κι εκτός υπηρεσίας, χωρίς προστασία ή φρουρά και καμία νομική κάλυψη και σε υποστελεχωμένες υπηρεσίες μάλιστα, πως είναι για τους κυβερνώντες σαν ένα κακό σπυρί που έπρεπε να το σπάσουν για να απαλλαχτούν από αυτούς, γιατί απλά κάνουν κι έκαναν τη δουλειά τους, δηλαδή ασκούσαν ΕΛΕΓΧΟ στο Δομημένο περιβάλλον, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει.
Αντιλαμβάνονται το Κράτος Δικαίου μόνον ως προς το σκέλος που εξυπηρετούνται οι μεγαλοεργολάβοι και τα ισχυρά ιδιωτικά συμφέρονται κι αφήνουν σε επίπεδο ατομικής ευθύνης τους μικροιδιοκτήτες και τους ιδιώτες μηχανικούς. Αφού είδαν με το ν.4014/11 κι έκτοτε με τους υπόλοιπους νόμους, τα αυθαίρετα ως φοροεισπρακτικό μηχανισμό, συνεχίζουν τώρα με το παρόν ν/σ, να «επιλέγει» ένας μετακλητός ΕΑΝ θα ελέγξει ή όχι καταγγελία που θα την πληρώνει και με 150€ ο πολίτης και χωρίς να μνημονεύεται πουθενά καμία προστασία της μικροιδιοκτησίας. Καταγγέλλουμε το παρόν ν/σ ως απαράδεκτο απέναντι στην κοινωνία και το δημόσιο συμφέρον. Πάρτε το πίσω. Ενισχύστε με μόνιμο προσωπικό και μέσα τις υπάρχουσες ΥΔΟΜ, αφού έχετε εκατομμύρια να δώσετε για drone!
Δράσεις για τις ΥΔΟΜ:
Μία φορά την εβδομάδα με ευθύνη των α’βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ, συμβολικό κλείσιμο των ΥΔΟΜ σε όλη τη χώρα για 2 ώρες με ταυτόχρονη ενημέρωση για τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των ΥΔΟΜ σε πολίτες, ΜΜΕ.
Εξουσιοδοτείτε το ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ να εξετάσει το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΣτΕ για τις εν λόγω ρυθμίσεις
Συντονισμό με ΠΟΕ ΟΤΑ και ΠΟΜΗΤΕΔΥ για τις παραπάνω δράσεις. Το Προεδρείο του 20ου Συνεδρίου
Τρίτη 23 Απριλίου 2024
ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Ισχυρά Δημόσια Εργαστήρια – Δημόσιος Έλεγχος στα Δημόσια Έργα
Δευτέρα 22 Απριλίου 2024
Νέα διαδικασία πολεοδομικών ελέγχων
Τρίτη 16 Απριλίου 2024
ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Απεργία 17/4/2024 Πραγματικές Αυξήσεις των Αποδοχών μας – Στελέχωση των Υπηρεσιών - Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
Απεργία 17/4/2024 – Στάση Εργασίας 19/4/2024
Πραγματικές Αυξήσεις των Αποδοχών μας – Στελέχωση
των Υπηρεσιών -
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ μετά την κλαδική απεργία στις
17/11 και τη μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων στην απεργία στις 28/2 συνεχίζει τις
κινητοποιήσεις για τα δίκαια αιτήματα μας.
Στις 17 Απριλίου απεργούμε μαζί με τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και
Ιδιωτικό Τομέα (μαζί με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και Ομοσπονδίες
και σωματεία του Δημοσίου) με κεντρικό σύνθημα: «Οι ΖΩΕΣ μας πάνω από τα
ΚΕΡΔΗ τους – Αυξήσεις μισθών για να ζούμε με αξιοπρέπεια» . Απαιτούμε
ζωή με δικαιώματα, δουλειά με πραγματικές αυξήσεις κι όχι αυξήσεις – κοροϊδία
του 1,5 ευρώ τη μέρα, ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για τα Τέμπη και να ακυρώσουμε
κάθε προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών, να επανέλθουν υπό Δημόσιο έλεγχο,
όλες οι κρίσιμες Υποδομές της χώρας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εμπαίζει τους
εργαζόμενους στο Δημόσιο με τις αυξήσεις – κοροϊδία που έδωσε από 1-1-24 δηλαδή
38-42 ευρώ καθαρά το μήνα. Εν μέσω
μιας πρωτοφανούς ακρίβειας που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, 14
χρόνια μετά τα μνημόνια, όπου οι αποδοχές μας μειώθηκαν κατά 50%, καταργήθηκαν
τα δώρα, επιβλήθηκε η εισφορά αλληλεγγύης 2%, πάγωσε η διετία 16-17, μειώθηκε
το αφορολόγητο, η κυβέρνηση προκαλεί με τα ψίχουλα της εισοδηματικής της
πολιτικής κι οδηγεί τους εργαζόμενους στο Δημόσιο στη φτώχεια και στην
εξαθλίωση. Τους νέους συναδέλφους μας στις παραιτήσεις και στην αποστροφή προς
το Δημόσιο. Με εξευτελιστικές αποδοχές,
οι οποίες βρίσκονται στο 40% των αντίστοιχων αποδοχών στην Ευρώπη, με
διαλυμένες Υπηρεσίες, με δυσβάσταχτο κόστος ζωής και με τεράστιες ευθύνες που
συχνά καταλήγουν σε διώξεις και δικαστήρια.
Χρήματα όμως υπάρχουν για τους Εργολάβους,
τους παραχωρησιούχους, τους Διοικητές Οργανισμών, τις εταιρίες που κερδοσκοπούν
στην ενέργεια, στο Περιβάλλον, στη Στέγη, στο Εμπόριο.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οφείλουμε να αντιδράσουμε όλοι μαζί ΕΝΩΤΙΚΑ
και δυνατά! Δυναμώνουμε τις διεκδικήσεις μας για προσλήψεις Μηχανικών
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Οριζόντια αύξηση στους μισθούς των
εργαζομένων στο Δημόσιο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί στοιχειωδώς η
ακρίβεια κι ο πληθωρισμός.
- Πραγματικές αυξήσεις στους Μηχανικούς,
σύμφωνα με τις διεκδικήσεις μας
- ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΔΩ και ΤΩΡΑ των ΔΩΡΩΝ
- Συλλογικές συμβάσεις για τους μισθούς μας
- Κατάργηση του μισθολογικού παγώματος της
διετίας 2016 – 17
- Κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ της ανεργίας
- Αύξηση του αφορολόγητου στα 12.000€
- Επέκταση και αύξηση του επιδόματος
ανθυγιεινής εργασίας
- Να στελεχωθούν άμεσα με μόνιμους υπαλλήλους
όλοι οι κρίσιμοι δημόσιοι φορείς και να αναβαθμιστούν όλες οι αναγκαίες
υποδομές.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, ενίσχυση των
Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών με μέσα και προσωπικό για σύγχρονες και
ασφαλείς Υποδομές
Όλοι και όλες στις κατά τόπους συγκεντρώσεις.
17/4: 11πμ, Πλ. Κοραή στην έξοδο του Μετρό
19/4: 9πμ στην είσοδο του ΓΛΚ, Πανεπιστημίου 37.
Δευτέρα 15 Απριλίου 2024
ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Σχετικά με το Σχέδιο Νόμου του ΥΠΕΝ
Παρασκευή 12 Απριλίου 2024
10 και ένα ερωτήματα για τον Κανονισμό πυροπροστασίας ακινήτων
Πέμπτη 11 Απριλίου 2024
Καταπέλτης το ΣτΕ για το μπόνους στα ύψη κτιρίων
Εκλογές ΠΣΔΜΗ, 14/4/2024: Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων Ναυπηγών
Αφίσα της ΑΑΣΥ Μ-Η για τις εκλογές του ΠΣΔΜΗ
Εκλογική διακήρυξη της Ανεξάρτητης Αριστερής ΣYσπείρωσης Μ-H για τις εκλογές του ΠΣΔΜΗ στις 14-4-2014
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ψηφοδέλτιο Ανεξάρτητης Αριστερής Συσπείρωσης Μ-Η για τις εκλογές του ΠΣΔΜΗ στις 14-04-2024
Τρίτη 9 Απριλίου 2024
Σπιτάκια ανακύκλωσης-ΓΛΚ: «Κολοσσιαίο σκάνδαλο»
Δευτέρα 8 Απριλίου 2024
H πολιτική της εχθρικής αρχιτεκτονικής για τους ευάλωτους που ζουν σε κατάσταση δρόμου
Η εχθρική αρχιτεκτονική είναι ένα εργαλείο αστικού σχεδιασμού μέσω του οποίου κατασκευάζονται δημόσιοι χώροι που αποθαρρύνουν τη χρήση τους από συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες. Πολλές φορές χρησιμοποιείται ως πρόσχημα ο μοντέρνος, αστικός σχεδιασμός, άλλες φορές, πάλι, όπως συμβαίνει και στην Αθήνα, η εχθρική στάση του κράτους δεν αποτυπώνεται σε κάποια θετική ενέργειά του που πλήττει άμεσα τους πληθυσμούς, αλλά σε παράλειψή του να άρει μια κατάσταση, που εκκινεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία και αποδεδειγμένα πλήττει συγκεκριμένες ομάδες.
Περίφραξη πεζοδρομίου και ποτίστρα στην πρόσοψη (μαύρο λάστιχο). Διασταύρωση Νικηφόρου και Ιεροθέου, Ομόνοια.
Το παρόν άρθρο είναι αποτέλεσμα έρευνας που έχουν κάνει οι ομάδες Street Work της Steps Α.Μ.Κ.Ε. στην προσπάθεια να στηρίξουν τους ανθρώπους που ζουν σε κατάσταση δρόμου.
Το κέντρο της Αθήνας- όπως και πολλές ακόμα περιοχές της- έχουν υποβληθεί σε αναπλάσεις, πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, τις οποίες το ευρύ κοινό αμφιβάλλει αν ποτέ θα δει ολοκληρωμένες. Παρόλα αυτά, οι πλούσιες υποσχέσεις της Δημοτικής Αρχής έκαναν λόγο για δημόσιους χώρους που αρμόζουν σε μια Ευρωπαϊκή χώρα. Σίγουρα στην Αθήνα έχει υιοθετηθεί μια Ευρωπαϊκή πρακτική ως προς τον δημόσιο χώρο που δεν έχει προβληθεί αντίστοιχα- αυτή της εχθρικής αρχιτεκτονικής. Η εχθρική αρχιτεκτονική είναι ένα εργαλείο αστικού σχεδιασμού μέσω του οποίου κατασκευάζονται δημόσιοι χώροι που αποθαρρύνουν τη χρήση τους από συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες. Πολλές φορές χρησιμοποιείται ως πρόσχημα ο μοντέρνος, αστικός σχεδιασμός, άλλες φορές, πάλι, όπως συμβαίνει και στην Αθήνα, η εχθρική στάση του κράτους δεν αποτυπώνεται σε κάποια θετική ενέργειά του που πλήττει άμεσα τους πληθυσμούς, αλλά σε παράλειψή του να άρει μια κατάσταση, που εκκινεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία και αποδεδειγμένα πλήττει συγκεκριμένες ομάδες. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, μιλάμε για απροκάλυπτα εχθρική αρχιτεκτονική που δεν τηρεί καν το πρόσχημα του εκμοντερνισμού. Ορισμένες φορές αποκαλείται αμυντική αρχιτεκτονική δημιουργώντας την απορία: ποιοί τελικά καθίστανται απειλή για τον δημόσιο χώρο; Ένας τέτοιος σχεδιασμός χρησιμοποιείται για να μην ενθαρρύνει τη συνύπαρξη, αλλά και να μην επιτρέπει στους ανθρώπους σε κατάσταση δρόμου την χρήση του δημόσιου χώρου.
Όλα τα φράγματα από σίδερα/ πλέγματα/ ποτιστήρια που εντοπίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας (Ομόνοια, Μεταξουργείο, Κεραμεικός, Εξάρχεια) έχουν διττό χαρακτήρα που επιτελείται τόσο κυριολεκτικά όσο και συμβολικά. Αφενός συγκεντρωμένα σε περιοχές που περνάνε μέρα-νύχτα άτομα που κάνουν προβληματική χρήση ψυχοδραστικών ουσιών ή/και άστεγα, άτομα που δεν έχουν ιδιωτικό χώρο, οι εγκαταστάσεις αυτές αποσκοπούν στην απομάκρυνσή τους με τουλάχιστον επιθετικές παρεμβάσεις στο χώρο.
Αφετέρου καγκελωμένα πεζοδρόμια και ποτιστήρες έξω από εγκαταλελειμμένα αλλά και δημόσια κτίρια περνούν το μήνυμα πως οι προαναφερθείσες ομάδες δεν αποτελούν μέρος του ευπρόσδεκτου κοινού. Δεν είναι τουρίστες ούτε επενδυτές αλλά φτωχοί και “μη παραγωγικοί”. Τα άτομα σε κατάσταση δρόμου απωθούνται από τα πολυσύχναστα κέντρα της πόλης σε μια προσπάθεια να χειραγωγηθεί η ορατότητα της φτώχειας που συνεχίζει να υπάρχει ως μια παράλληλη αλλά ξεχωριστή πραγματικότητα, λίγα στενά πιο κάτω.
Στερώντας το δικαίωμα πρόσβασης στον δημόσιο χώρο, στην πραγματικότητα το κράτος πλήττει το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου, αυτό της ανάπτυξης της προσωπικότητάς του. Διότι ο δημόσιος χώρος, οι πλατείες, οι στοές, τα πάρκα, οι πεζόδρομοι είναι το περιβάλλον όπου πραγματώνονται όλες οι βασικές ελευθερίες των πολιτών, όπου ο καθένας δρα μέσα στο πλαίσιο της πόλης ως άτομο και ως μέλος της κοινωνίας, όπου αποκτά νόημα η έννοια της δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους δικαίου. Η νομοθεσία προστατεύει αυτό το δικαίωμα για αυτό και κατά το γράμμα του νόμου ενέργειες που αντιβαίνουν στο δικαίωμα αυτό κρίνονται παράνομες.
Στο θέμα των ποτιστρών, η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη. Τέτοιες κατασκευές απαγορεύεται να τοποθετούνται στις προσόψεις κτιρίων, καθώς οδηγούν στο να περιλούζεται με νερά ο χώρος των πεζοδρομίων και του πεζοδρόμου (Αστυνομική Διάταξη 1996). Τόσο η πολεοδομική νομοθεσία (ΝΟΚ 16) όσο και ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ 12) απαγορεύουν οποιαδήποτε ενέργεια παρακωλύει την ομαλή χρήση πεζοδρομίων και πεζοδρόμων, στις οποίες φυσικά και εντάσσεται η ανεπίτρεπτη όσο και επικίνδυνη κατάβρεξή τους από ποτίστρες. Γι’ αυτό και οι συγκεκριμένες κατασκευές είναι αυθαίρετες και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν ούτε με έκδοση οικοδομικής άδειας.
Στρέφοντας το βλέμμα μας στις διάφορες περιφράξεις που συναντάμε στο κέντρο της Αθήνας, το νομικό πλαίσιο περιπλέκεται, παρόλο που, βέβαια, κάποια δεδομένα παραμένουν αδιαπραγμάτευτα. Καταρχήν για όλες τις περιφράξεις απαιτείται έκδοση άδειας οικοδομής ή άδειας μικρής κλίμακας από την οικεία πολεοδομία, διαφορετικά κρίνονται αυθαίρετες. Επιπλέον, η περίφραξη επιτρέπεται μόνο στα όρια του οικοπέδου, υπόκειται σε αυστηρές προδιαγραφές και δεν πρέπει να απειλεί την ασφάλεια των λοιπών πολιτών (ΝΟΚ 17, 26). Παρότι κάτι τέτοιο μοιάζει αυτονόητο, οι εικόνες στο κέντρο της Αθήνας μαρτυρούν ότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ιδιοκτήτες οικοπέδων, με πρόσχημα την ασφάλεια, αναγείρουν περιφράξεις που εκτείνονται σε τμήματα δημοσίου χώρου καταπατώντας τόσο πεζοδρόμια όσο και παρόδιες στοές.
Άλλες αυθαίρετες περιφράξεις περιλαμβάνουν κάγκελα με ξυράφια, συρματοπλέγματα κατεστραμμένα με αιχμηρές άκρες που κείνται ανεξέλεγκτα σε πεζοδρόμια και περιφράξεις που ξεπερνούν τα 3 μέτρα.
Εύλογα, λοιπόν, θα ρωτούσε κανείς, γιατί τέτοιες κατασκευές παραμένουν στο κέντρο της Αθήνας και ποιος είναι αρμόδιος για να επιβάλει την κατεδάφισή τους. Η απάντηση, δυστυχώς, είναι προφανής και εντάσσεται στην εχθρική αρχιτεκτονική και γενικότερη πολιτική που ακολουθείται. Η οικεία πολεοδομία, η οποία επιλαμβάνεται κατόπιν καταγγελίας, είναι εκείνη που καλείται να αποκαταστήσει την νομιμότητα. Ωστόσο, ενώ υπάλληλοι του Δήμου περνούν καθημερινά από τα επίμαχα σημεία, ενώ ομάδες της αστυνομίας συστηματικά περιπολούν την περιοχή, όλοι ανέχονται τα φαινόμενα αυτά και δεν γίνεται η παραμικρή σύσταση προς την Πολεοδομία.
Ο λόγος είναι ότι όχι μόνο το κράτος, αλλά και ολόκληρη η κοινωνία έχει υιοθετήσει μια “πολιτική” ρατσισμού και περιθωριοποίησης του άστεγου πληθυσμού της πόλης. Η σύγκρουση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού, αναγκαιότητας και ιδιοκτησίας “νομιμοποιεί” στα μάτια των πολιτών οποιαδήποτε ενέργεια που στο όνομα της ασφάλειας και της περιφρούρησης της ιδιοκτησίας στερεί από συνανθρώπους την πρόσβαση στον δημόσιο χώρο. Ακόμα και οι ίδιες οι υπηρεσίες που απευθύνονται κατεξοχήν σε ευάλωτες ομάδες (πχ. ΚΕΘΕΑ) δεν διστάζουν να τους υπενθυμίσουν ότι αντιμετωπίζονται ως επικίνδυνοι ή ανεπιθύμητοι. Έτσι, όμως, γινόμαστε μάρτυρες μιας κραυγαλέας αντίφασης. Ο δημόσιος χώρος, ο οποίος είναι εξ’ ορισμού κοινόκτητος και κοινόχρηστος και που η χρήση και η πρόσβαση σε αυτόν επιτρέπεται απ’ όλους, τελικά αποκλείεται για μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού η οποία τον έχει περισσότερο ανάγκη. Όσο, δε, το κράτος συνεχίζει να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του αναπαράγεται μια ρητορική περιθωριοποίησης και διαιωνίζεται η τακτική του κοινωνικού αποκλεισμού, αντί της προσέγγισης του ζητήματος της αστεγίας με γνώμονα την ανάγκη για ουσιαστική περίθαλψη και φροντίδα.
πηγή: thepressproject.gr