Συνέντευξη στον Χάρη Κωνσταντάτο, από την Αυγή
Ανοιχτό Συνέδριο για την Ενέργεια, 10-12 Οκτωβρίου, Αθήνα
Από σήμερα και για τρεις μέρες το Παράρτημα Ελλάδας και το Γραφείο Βρυξελλών του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ διοργανώνουν στην Αθήνα ανοιχτό συνέδριο με τίτλο «Ανισορροπίες ισχύος: Εναλλακτικές στρατηγικές για τον ενεργειακό τομέα στην Ελλάδα, στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο».
Στόχος του συνεδρίου είναι η ανάλυση πτυχών του σημερινού ενεργειακού μοντέλου τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς και κυρίως η επεξεργασία αριστερών εναλλακτικών στρατηγικών και πολιτικών πρακτικών.
Οι εργασίες του συνεδρίου που, την Παρασκευή και το Σάββατο 11 και 12 Οκτωβρίου, θα διεξαχθεί στο ξενοδοχείο "Τιτάνια" (Πανεπιστημίου 52), είναι ανοιχτές για όσους/ες επιθυμούν να συμμετάσχουν και να συνεισφέρουν με παρεμβάσεις και συμβολές.
Μιλήσαμε με τον Τάσο Κεφαλά, ενεργό μέλος πολλών κοινωνικών κινημάτων και δικτύων, που συμμετέχει στην εναρκτήρια δημόσια εκδήλωση του συνεδρίου με θέμα «Ενεργειακή μεγέθυνση και ύφεση: πολιτικές στην κρίση για τον τομέα της ενέργειας», την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου, 18.30' - 20.30', στο αμφιθέατρο Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Νίκης 4, 1ος όροφος. Περισσότερες πληροφορίες στο rosalux.gr
 
* Πώς βλέπεις τη συζήτηση που αναπτύσσεται στα κινήματα και την Αριστερά, σε εγχώριο αλλά και διεθνές επίπεδο, σχετικά με την αναζήτηση εναλλακτικών στρατηγικών στον ενεργειακό τομέα;
Εκτιμώ ότι πρόκειται για μια προσπάθεια αναζήτησης λύσεων για την ανάκτηση στοιχειώδους κοινωνικού ελέγχου σε έναν τομέα που, ενώ έχει κεντρικό ρόλο στο σύνολο, σχεδόν, των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, λειτουργεί με κριτήρια καθαρά κερδοσκοπικά, αυτονομείται από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, κατά κανόνα υπερισχύει των όποιων εθνικών σχεδιασμών και ξεπερνά τις ρυθμιστικές δυνατότητες των θεσμικών οργάνων. Φαινόμενα τα οποία γίνονται περισσότερο αισθητά στις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες και σε αυτές που βρίσκονται σε κρίση.
Μέσα από τη συζήτηση αυτή μένει να απαντηθούν αρκετά ερωτήματα και να λυθούν πολλά προβλήματα, όπως: η οριοθέτηση των διακριτών ρόλων κινημάτων και πολιτικών φορέων, η συμφωνία στον ουσιαστικό στόχο των εναλλακτικών στρατηγικών, η σύνδεσή τους με τις επιθυμητές αλλαγές στο γενικότερο επίπεδο, η αναζήτηση συναντίληψης στα εργαλεία και τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν κ.λπ.
 
* Στην Ευρώπη, με το πρόσχημα τις ενίσχυσης τις ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να αναπτύσσεται μια τάση επιστροφής σε συμβατικές πηγές. Ποια είναι η άποψή σου γι' αυτές τις εξελίξεις;